دوربینهای حرارتی ابزارهای غیرمخرب (NDT) هستند که انرژی مادون قرمز ساطعشده از سطح ساختمان را تشخیص داده و به تصاویر بصری (ترموگرام) تبدیل میکنند تا الگوهای دمایی غیرعادی را آشکار سازند.
معیارهای انتخاب دوربین و عملکرد سنسور
- حساسیت حرارتی ( - Noise Equivalent Temperature Difference): مهمترین معیار است. هرچه این مقدار کمتر باشد (مثلاً )، دوربین توانایی تشخیص اختلافات دمایی ظریفتر را دارد، که برای یافتن عیوب ریز عایق ضروری است.
- رزولوشن سنسور (IR Resolution): تعداد پیکسلهای سنسور ( تا ). رزولوشن بالاتر جزئیات دقیقتری ارائه میدهد و برای تهیه گزارشهای حرفهای لازم است.
تشخیص عیوب اصلی ساختمان
- عیوب عایق و پلهای حرارتی:
- در زمستان: نقاط سرد در سطح داخلی دیوارها، نشاندهنده مناطقی هستند که حرارت به سرعت از آنجا فرار میکند (مانند کمبود عایق، نشست عایق یا پل حرارتی ناشی از ستونها و تیرهای فلزی).
- نفوذ هوا (Air Leakage): ورود هوای سرد از درزها و شکافها، یک مسیر باریک و سرد در تصویر حرارتی ایجاد میکند که نشاندهنده نیاز به هوابندی است.
- تشخیص نشتی و رطوبت:
- اصل خنککنندگی تبخیری: رطوبت محبوس در مصالح ساختمانی (مانند گچ، بتن) هنگام تبخیر، انرژی گرمایی را جذب میکند. دوربین حرارتی این منطقه را به صورت یک نقطه یا الگوی سرد در مقایسه با محیط اطراف نشان میدهد و امکان ردیابی نشتی لولهها یا مشکلات آببندی سقف را فراهم میکند.
شرایط بهینه بازرسی
برای انجام بازرسی دقیق، نیاز به اختلاف دمای کافی (دلتا ) بین داخل و خارج ساختمان وجود دارد (معمولاً حداقل ). بهترین زمان اغلب صبح زود یا شب است تا اثرات تابش مستقیم خورشید که دمای سطح را به صورت کاذب بالا میبرد، از بین برود.