شاید بتوان گفت اولین دغدغه های راه اندازی کسب و کار ، میزان سود ای است که برای ما به ارمغان می آورد . در این مقاله و مقاله های بعدی به بررسی میزان سودآوری کاشت اقلام خاص محصولات خواهیم پرداخت.
در ابتدا سودده ترین محصولات را ذکر میکنیم . این موضوع برداشتی کلی از کسب منافع اقتصادی است و لزوما هر کسی که داخل کشت یکی از اقلام زیر میشود ممکن است سود نکند زیرا برداشت محصول و وضعیت فروش دست آخر حرف نهایی را می زنند .
۱. کشاورزی (زراعت و باغبانی)
بحران کمآبی و تغییرات اقلیمی، انتخاب محصولات کشاورزی را به سمت گزینههایی با نیاز آبی کمتر و ارزش اقتصادی بالاتر سوق داده است.
زعفران: "طلای سرخ" ایران همچنان یکی از سودآورترین محصولات است. دلیل اصلی این سودآوری، نیاز آبی بسیار کم آن (تنها در زمانهای خاصی از سال) و تقاضای جهانی بالا برای آن است. پیاز زعفران نیز خود یک منبع درآمدی محسوب میشود.
گیاهان دارویی: با توجه به روند رو به رشد مصرف داروهای گیاهی و استقبال از محصولات ارگانیک در جهان، کشت گیاهانی مانند آویشن، گلگاوزبان، زیره، بادرنجبویه و موسیر فرصتهای صادراتی و درآمدی بسیار خوبی فراهم میکند. برخی از این گیاهان به شرایط سخت محیطی و کمآبی مقاوم هستند.
محصولات باغی با ارزش افزوده بالا: محصولاتی مانند پسته و گردو که به دلیل کیفیت بالا در بازارهای جهانی شناخته شدهاند، با وجود نیاز به سرمایهگذاری بلندمدت، در نهایت سودآوری بسیار خوبی دارند. همچنین کشت میوههای کمآببر مانند انار و انجیر در مناطق مناسب و فرآوری آنها (مثل تهیه کنسانتره و خشکبار) سود را افزایش میدهد.
کشت گلخانهای: کشت محصولات گلخانهای مانند خیار، گوجهفرنگی و فلفل دلمهای مزایای زیادی دارد، از جمله:
کنترل شرایط محیطی و تولید محصول خارج از فصل.
افزایش بهرهوری و عملکرد چند برابری در واحد سطح.
کاهش مصرف آب و امکان تولید در مناطق کمآب.
۲. دامپروری
بخش دامپروری نیز مانند کشاورزی، به سمت مدیریت بهینهتر و انتخاب نژادهای پربازده در حرکت است.
پرورش گاو شیری و گوشتی: پرورش گاو به دلیل تقاضای دائمی برای گوشت و شیر، یک کسبوکار پایدار است. نژادهای پرتولید مانند هلشتاین (برای شیر) و نژادهای پرواربندی (برای گوشت) میتوانند سودآوری را افزایش دهند. سود حاصل از فروش محصولات جانبی مانند کود گاوی نیز قابل توجه است.
پرورش بز: بز سانن به دلیل تولید شیر باکیفیت و نژادهایی مانند رومانوف (به دلیل دوقلوزایی و رشد سریع) برای تولید گوشت، از گزینههای بسیار سودآور در مناطق مختلف ایران هستند.
پرورش طیور: مرغداری صنعتی (تولید مرغ گوشتی و تخممرغ) همچنان سهم بزرگی از بازار را در دست دارد. علاوه بر این، پرورش طیور خاص مانند بوقلمون، بلدرچین و مرغ شاخدار به دلیل بازار رو به رشد و نیاز به سرمایه اولیه کمتر، میتواند سودآور باشد.
۳. پرورش آبزیان
پرورش آبزیان در ایران به دلیل دسترسی به سواحل شمالی و جنوبی و منابع آب داخلی، پتانسیل بالایی دارد.
پرورش ماهی قزلآلا: این ماهی به دلیل بازارپسندی بالا و رشد سریع، یکی از اصلیترین گزینهها در آبزیپروری داخلی است. پرورش در استخرهای مداربسته یا سیستمهای نیمهفشرده، به کاهش مصرف آب و افزایش بهرهوری کمک میکند.
پرورش میگو: مناطق ساحلی جنوب ایران ظرفیت بسیار بالایی برای پرورش میگو دارند. میگوهای پرورشی ایران به دلیل کیفیت بالا، بازار صادراتی خوبی به دست آوردهاند.
پرورش ماهیان زینتی: این حوزه با سرمایه اولیه پایین و نیاز به فضای کم، سودآوری بالایی دارد. با افزایش آپارتماننشینی و محبوبیت نگهداری از آکواریوم، تقاضا برای انواع ماهیان زینتی رو به افزایش است.
چشمانداز آینده اقتصاد کشاورزی ایران
اقتصاد کشاورزی ایران در دهههای آینده با چالشها و فرصتهای مهمی روبرو خواهد بود. تحولات زیر مسیر این بخش را تعیین خواهد کرد:
تکنولوژی و کشاورزی هوشمند: برای مقابله با کمآبی و افزایش بهرهوری، استفاده از فناوریهایی مانند اینترنت اشیاء (IoT) برای پایش دقیق مزارع، سیستمهای آبیاری قطرهای و زیرسطحی و همچنین کشاورزی عمودی (Vertical Farming) گسترش خواهد یافت.
تغییر به سمت تولیدات با ارزش افزوده: تمرکز از فروش محصولات خام به سمت صنایع تبدیلی و فرآوری معطوف خواهد شد. تولید محصولاتی مانند خشکبار، عرقیات گیاهی، روغنهای طبیعی، و لبنیات فرآوریشده، ارزش اقتصادی محصولات را به شکل چشمگیری افزایش میدهد.
توسعه محصولات ارگانیک و ایمن: با افزایش آگاهی عمومی در مورد سلامت، تقاضا برای محصولات کشاورزی ارگانیک و عاری از سموم بیشتر میشود. این امر فرصتی برای سرمایهگذاری در بخش کشاورزی ارگانیک و صادرات آن به بازارهای جهانی است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: بهینهسازی مصرف آب، استفاده از پساب تصفیهشده در کشاورزی و جلوگیری از فرسایش خاک، از اولویتهای اصلی در آینده خواهد بود.
در مجموع، آینده کشاورزی ایران به سمت تولید هوشمند، پایدار و با ارزش افزوده بالا حرکت میکند تا بتواند با چالشهای محیطی مقابله کرده و در بازارهای داخلی و جهانی رقابت کند.
