موتورسواری در فصول سرد، نیازمند آمادگی و تجهیزات خاصی است تا از کاهش دمای بدن (هیپوترمی) و کاهش توانایی واکنش (که ایمنی را به خطر میاندازد) جلوگیری شود. استراتژی گرمایش باید بر حفظ گرمای تولیدی بدن و مسدود کردن نفوذ سرما، باد و رطوبت متمرکز باشد.
۱. استراتژی لباس پوشیدن لایهای
پوشیدن چند لایه لباس، بهترین روش برای به دام انداختن هوای گرم و تنظیم دمای بدن است.
الف) لایه اول: مدیریت رطوبت (Base Layer)
- هدف: انتقال رطوبت بدن (عرق) به لایههای بیرونی.
- توصیه: استفاده از لباسهای حرارتی (Thermal) چسبان که از مواد مصنوعی یا پشم مرینوس ساخته شدهاند. هرگز از نخ یا پنبه استفاده نکنید، زیرا رطوبت را نگه میدارند و باعث سرد شدن سریع بدن میشوند.
ب) لایه میانی: عایقبندی (Insulation Layer)
- هدف: حفظ گرمای تولید شده توسط بدن.
- توصیه: استفاده از پارچههای ضخیم و باکیفیت مانند پلار (Fleece)، پشم یا پددار نازک. این لایه باید مقداری شلتر باشد تا هوای گرم در آن به دام بیفتد.
ج) لایه بیرونی: محافظت در برابر عوامل جوی (Outer Shell)
- هدف: جلوگیری از نفوذ باد، آب و سرما.
- توصیه: استفاده از لباسهای موتورسواری با غشای تنفسی و ضد آب مانند گورتکس (Gore-Tex) یا مواد مشابه. این لباسها باید در قسمت یقه، مچ دست و پا دارای بندهای تنظیمپذیر باشند تا از نفوذ هوا جلوگیری شود (Air Seal).
۲. تجهیزات حیاتی برای محافظت از اندامهای انتهایی
سردترین نقاط بدن موتورسوار در معرض باد مستقیم قرار دارند و باید به طور ویژه محافظت شوند.
الف) دستها (Hands)
- دستکش: استفاده از دستکشهای بلند و ضد آب با عایقبندی قوی. ترجیحاً از دستکشهایی که دارای غشاء داخلی ضد باد هستند استفاده کنید. دستکشهای چرمی در هوای سرد به اندازه دستکشهای پارچهای ضخیم، مؤثر نیستند.
- محافظ فرمان (Hand Guards/Muffs): نصب یک پوشش محافظ (مانند یک پوسته پلاستیکی یا پارچهای) روی فرمان موتورسیکلت، که باد مستقیم را منحرف میکند.
- گریپ گرمکننده (Heated Grips): ضروریترین تجهیزات نوین (بخش ۳).
ب) سر و گردن (Head and Neck)
- بالاکلاوا (Balaclava): پوشاندن سر و گردن با بالاکلاوا برای پر کردن فضای بین گردن و کلاه ایمنی و جلوگیری از نفوذ باد از پایین.
- محافظ یقه: استفاده از گردنبند یا اسکارف پشمی برای پوشاندن کامل گردن و سینه و جلوگیری از ورود هوا به داخل ژاکت.
ج) پاها (Feet)
- جوراب: پوشیدن جورابهای پشمی ضخیم یا جورابهای حرارتی.
- کفش: استفاده از چکمههای بلند و ضد آب موتورسواری. چکمهها باید به اندازهای بزرگ باشند که جورابهای ضخیم، فضای کافی برای گردش خون داشته باشند.
۳. تجهیزات گرمایشی نوین (الکتریکی)
مدرنترین و مؤثرترین راه برای گرم ماندن، استفاده از تجهیزات الکتریکی است که مستقیماً از باتری موتورسیکلت تغذیه میشوند و گرما تولید میکنند.
الف) گریپهای گرمکننده (Heated Grips)
- عملکرد: سیمهای حرارتی در داخل یا زیر روکش گریپ فرمان نصب میشوند.
- مزیت: گرمای ثابتی به کف دست میدهند و مهمتر از آن، اجازه میدهند تا از دستکشهای نسبتاً نازکتری استفاده شود، که قدرت مانور را افزایش میدهد.
ب) لباسهای گرمایشی (Heated Gear)
- ژاکت/جلیقه گرمایشی: دارای پنلهای گرمایشی در سینه، پشت و اغلب روی بازوها هستند. این ژاکتها معمولاً توان بیشتری از باتری میکشند اما تمام بدن را گرم نگه میدارند.
- کفی کفش و دستکش گرمایشی: کفیهای داخلی یا دستکشهایی که مستقیماً به ژاکت یا به باتری موتورسیکلت وصل میشوند، اندامهای انتهایی را گرم میکنند.
ج) نکات فنی تجهیزات الکتریکی
- سیستم کنترل دما: تجهیزات باید دارای کنترلر دما باشند تا گرمای تولیدی قابل تنظیم باشد و از سوختگی جلوگیری شود.
- توان باتری: قبل از خرید، اطمینان حاصل کنید که دینام و باتری موتورسیکلت شما توان کافی برای تأمین برق تمامی تجهیزات گرمایشی مورد نیاز را دارند.
۴. ملاحظات ایمنی و توصیههای تکمیلی
- گردش خون: از پوشیدن لباسهای بیش از حد تنگ که گردش خون در مچ دست و پا را محدود میکنند، خودداری کنید. گردش خون ضعیف، مهمترین عامل سردی دست و پا است.
- ویسور کلاه ایمنی: در هوای سرد و مرطوب، احتمال بخار گرفتن ویسور افزایش مییابد. از کلاههای دارای Pinlock (لنز ضد بخار داخلی) یا اسپریهای ضد بخار استفاده کنید.
- استراحت مکرر: در سفرهای طولانی، استراحتهای مکرر و کوتاه برای گرم کردن مجدد بدن با نوشیدن مایعات داغ و انجام حرکات کششی ضروری است.
- کاهش سرعت: سرعت بالا باعث افزایش اثر باد سرد (Wind Chill) میشود. در روزهای سرد، سرعت رانندگی خود را کاهش دهید.
