عدم گرمایش کافی آب در پکیج‌ها و آبگرمکن‌های گازی یکی از مشکلات رایج است که می‌تواند ناشی از نقص در سیستم‌های آب، گاز یا الکترونیک باشد. برای رفع این مشکل، تمرکز بر سه حوزه اصلی تنظیم فشار آب و سیستم هیدرولیک، هواگیری رادیاتورها و بررسی سنسورهای دما حیاتی است.
۱. بررسی و تنظیم فشار آب (فشار سیستم و فشار ورودی)
فشار آب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر عملکرد صحیح آبگرمکن و پکیج است، به‌ویژه در بخش آبگرم مصرفی و گرمایش رادیاتورها.
الف) فشار آب گرم مصرفی (آبگرمکن و پکیج)
- پدیده "دبی زیاد": اگر دبی (میزان جریان) آب گرم مصرفی که از شیر خارج می‌شود، بیش از حد باشد، آب فرصت کافی برای جذب گرمای مبدل حرارتی را پیدا نمی‌کند. در نتیجه، آبگرمکن نمی‌تواند دمای مطلوب را تأمین کند.
- راهکار: در آبگرمکن‌ها، با استفاده از شیر تنظیم آب (شیر دبی) یا با کمی بستن شیر اصلی ورودی آب سرد به دستگاه، دبی آب را کاهش دهید. کاهش دبی به آب اجازه می‌دهد زمان بیشتری در مجاورت شعله یا مبدل بماند و گرمای بیشتری جذب کند.
ب) فشار مدار گرمایش (فقط پکیج‌ها)
- اهمیت: پکیج‌ها دارای دو مدار مجزا هستند: مدار آبگرم مصرفی و مدار گرمایش رادیاتورها. مدار گرمایش باید فشار مشخصی داشته باشد (معمولاً بین 1.0 تا 1.5 بار).
- اثر کاهش فشار: اگر فشار این مدار کم باشد، پمپ دستگاه نمی‌تواند آب را به خوبی در سیستم به گردش درآورد، در نتیجه عملکرد رادیاتورها ضعیف شده و گرمای کافی تولید نمی‌شود.
- تنظیم: فشار را از طریق گیج فشار روی پنل پکیج چک کنید. اگر فشار کم است، از طریق شیر پرکن (شیر کوچکی که معمولاً زیر پکیج قرار دارد) به آرامی آب را به سیستم تزریق کنید تا فشار به محدوده مناسب برسد.
۲. هواگیری رادیاتورها (فقط پکیج‌ها)
وجود هوا در مدار گرمایش (رادیاتورها) یکی از دلایل اصلی عدم گرمایش یکنواخت و کارکرد ضعیف پکیج است. هوا مانع گردش صحیح آب گرم می‌شود.
- تشخیص: اگر قسمت‌هایی از رادیاتور (معمولاً بالای آن) سرد باشند در حالی که قسمت پایین گرم است، نشان‌دهنده وجود هوا در آن رادیاتور است.
- فرآیند هواگیری گام به گام:
- روشن کردن پکیج: مطمئن شوید پکیج روشن است و پمپ کار می‌کند تا هوا به بالاترین نقطه رادیاتورها رانده شود.
- استفاده از آچار هواگیری: شیرهای رادیاتور را باز بگذارید. با استفاده از آچار مخصوص، شیر هواگیری کوچک انتهای رادیاتور را به آرامی باز کنید.
- تخلیه: ابتدا هوا (با صدای فش‌فش) و سپس آب (همراه با حباب) خارج می‌شود. به محض اینکه آب به صورت یکنواخت و بدون حباب خارج شد، شیر را ببندید.
- بررسی مجدد فشار: پس از هواگیری، فشار مدار گرمایش پکیج افت می‌کند. مجدداً فشار را چک کرده و با شیر پرکن آن را به محدوده 1.0 تا 1.5 بار برسانید.
۳. بررسی سنسورهای دما و قطعات الکترونیکی
مشکلات الکترونیکی در پکیج‌ها می‌تواند باعث شود که دستگاه دمای آب را اشتباه تشخیص دهد یا بیش از حد خاموش و روشن شود.
الف) سنسورهای دما (NTC Thermistors)
- وظیفه: در پکیج‌ها، سنسورهای NTC دمای آب گرم مصرفی و آب گرم مدار گرمایش را به برد الکترونیکی گزارش می‌دهند.
- اثر خرابی: اگر سنسور خراب شود، ممکن است دمای آب را کمتر از حد واقعی بخواند. در این حالت، پکیج بیش از حد گرم می‌کند و بلافاصله خاموش می‌شود (جوش آوردن مقطعی)، یا برعکس، دما را بالاتر از حد واقعی بخواند و فرمان گرمایش بیشتری ندهد.
- عیب‌یابی: سنسورها باید با استفاده از اهم‌متر تست شوند. مقاومت سنسور باید در دمای محیط (25^circC) مطابق با مقادیر استاندارد سازنده باشد (معمولاً در حدود 10 کیلو اهم). اگر مقاومت بسیار بالا یا صفر باشد، سنسور معیوب است و باید تعویض شود.
ب) خرابی ترموستات آبگرمکن
- در آبگرمکن‌های دیواری: اگر آبگرمکن ناگهان خاموش می‌شود، ممکن است ترموکوپل معیوب باشد (حرارت شمعک را حس نمی‌کند) یا ترموستات حرارتی دودکش فعال شده باشد (به دلیل گرمای بیش از حد یا تهویه نامناسب).
- عیب‌یابی: ترموکوپل را از نظر سلامت بصری بررسی کنید. در صورت قطع شدن مکرر به دلیل ترموستات دودکش، از تهویه مناسب محیط مطمئن شوید.
ج) تشکیل رسوب (جرم گرفتن مبدل)
- علت: در مناطق با سختی آب بالا، املاح معدنی در مبدل حرارتی پکیج یا آبگرمکن رسوب کرده و مانع انتقال صحیح حرارت به آب می‌شوند.
- تشخیص: آب گرم مصرفی به سرعت سرد و گرم می‌شود (نوسان دما).
- راهکار: این مشکل با رسوب‌زدایی شیمیایی مبدل حرارتی (توسط اسیدهای مخصوص) حل می‌شود و معمولاً نیاز به کمک تکنسین دارد.
